Alwéér, laatste dag Saigon.

Hallo allemaal.
Om te voorkomen dat ik vergeet wat ik wil opschrijven nu een verslagje vers van de pers.
Vanmorgen errug vroeg opgestaan om te zorgen dat we voor alle andere toeristen bij de Cu Chi tunnels waren: en ja, we waren de eerste om half 9 na anderhalf uur over 40 km in de bus in een van de spitsuren!
De tunnels zijn gegraven als onderduikplek voor de vietcong tijdens hun beide oorlogen van eind 1940 tot 1975 tegen de Fransen en later tegen de amerikanen. Er was een hele stad gegraven met gangen en kamers, ingenieuze luchtsystemen via bamboestokken, keukenafvoeren die 10 meter voorbij de keuken uit een heuveltje kwamen, vluchtsystemen en ziekenboeg. De ingangen zijn erg moeilijk te vinden: een luikje onder wat bladeren en maar een opening van 40 bij 30 cm. We hebben een klein stukje door een tunnel gekropen, maar dat was toch wel erg smal...terwijl het speciaal voor de toeristen al wat verbreed was..
Er stonden steeds een paar jongens die bij toerbeurt (ook hier net zoals vaak in restaurants erg veel, erg jong personeel) de vele toeristen alles lieten zien, hoe de mijnen en andere bommen gemaakt werden en ook de zgn boobytraps, een soort valkuilen/muizenvallen waar de vijand op of in spiezen viel...
Ook konden we schieten met een geweer op een soort afgravingsmuur, maar dat hebben we maar niet gedaan...van onze collega-toeristen die het wel deden schrokken we elke keer weer