Evenaar het zuidelijk halfrond

Selamat datang allemaal,

Bij het vorige verhaal ben ik helemaal vergeten dat we ook nog de evenaar overgesprongen zijn, we zitten nu dus op het zuidelijk halfrond.. Er is bij het plaatsje Bogol een heuse streep neergekalkt en er zijn wat evenaar-digheden neergezet. Ook de t-shirtverkopers lopen er in grote getale rond, wie wil niet een bewijs van oversteken en wie wil daar nu niet aan verdienen? Wij kregen ons bewijs van Anton in de vorm van een echt certificaat!!

Zondag hebben we dan een stukje in de karbouwen-gat-kloof gelopen, de Ngarai Sianokloof gelopen. Hij haalt het niet bij vele andere kloven, maar was toch wel mooi. Vooral omdat we aan de andere kant weer omhoog klommen over de Great Wall van Bukittingi, het had inderdaad iets vd chinese muur, dit keer zonder water- en souvenirverkopende shops tgv de ramadan. In het volgende dorp Kota Gadang liep je weer tussen de koloniale nederlandse huizen en brachten we een bezoekje aan de zilversmid.

Zondagmiddag hebben we nog een tijdje in het centrum van Bukittingi rondgelopen op zoek naar een restaurant. Was wel erg moeilijk te vinden, tijdens ramadan (90% is islamitisch op sumatra) schijnt iedereen te slapen tot een uur of 5, vooral op zondag, en dan is het feestvieren op de kermis, compleet met draaimolens, botsautootjes en uitzinnig verlichtte 4-persoons fietsen! En ondertussen veel, vooral heel veel eten, want dat mag weer na zonsondergang, hier rond half 7. Leuk natuurlijk, maar een veilig restaurant was toch wel erg moeiijk te vinden, en een restaurant met bierverkoop al helemaal! Uiteindelijk toch nog wel iets redelijks gevonden, en geen darmklachten gehad.. ;-)

Maandag zijn we na een korte bustocht vanaf vliegveld Padang naar Yokyakarta gevlogen. Onderweg een tussenstop in Djakarta, vanuit de lucht een grote smoggige moderne stad. Op het vliegveld kon je wel wat eten, maar dan wel achter de gordijntjes ivm ramadan. Gelukkig gold de ramadan niet voor de 88 nonnen die vanaf Djakarta met ons meevlogen: zij aten allerlei lekkere dingetjes en genoten van het kaasbroodje dat onderweg door Garuda verstrekt werd!

In Yokya stond onze supermoderne 12-persoonsbus al te wachten, een heel stuk beter dan de iets grotere maar ook veel oudere en gammeler bus op sumatra. 's Avonds heerlijk gegeten in restaurant Via Via, een belgisch restaurant, waar je veilig een salade kon eten, en dat hadden we hier nog niet eerder durven eten.

's Nachts word je hier wel wakker van de imam die via de luidsprekers van de moskee oproept tot gebed, en dat doet ie echt niet zachtjes... maar voor de rest hebben we een prima hotel met alle voorzieningen en een goed ontbijt!

Voor de dinsdag had Anton bedacht dat we met 10 becaks ( een soort riksja) , ieder eentje, door de stad zouden rijden, op zoek naar toeristische hoogtepunten. We hebben een lange tocht gemaakt, en die jongens maar fietsen! Eerst hebben we geprobeerd het geheimzinnige leven van de sultan te doorgronden, maar we zijn niet verder gekomen dan dat men hier gelooft dat ie half mens half god is, en dat je wel in de hemel komt als je voor hem werkt, ook al is het alleen maar vrijwillig;en dan te bedenken dat de vorige sultan gewoon Henk heette.... ook zijn zwembaden en tuinen nog gezien, met alle legendes die daarbij horen. Daarna door naar de wajangpoppen-fabriek, de zilversmid en een batikwerkplaats, allemaal bijzondere ambachten van Java.

's Middags zijn we nog weer met een klein groepje naar de vogeltjesmarkt geweest, niet alleen vogeltjes, maar ook honden en katten, jonge uilen en vleermuizen, vissen en slangen kon je er kopen. Gelukkig hadden we de hanegevechten net gemist...
Woensdag was de dag van de Borobudur tempel, de grootste boeddhistsche tempel op het zuidelijk halfrond, een van de spectaculaiste monumenten in ZO Azië, en het staat ook nog eens op de werelderfgoedlijst vd unesco, kortom iets zeer bijzonders!! Het is een tempel uit de 8e eeuw, gebouwd op een heuvel. Hij is volledig bedekt geweest door vulkaanas, maar in de vorige eeuw olv een nederlander uitgegraven en steen voor steen weer opgebouwd. Nog steeds zijn ze aan het restaureren, omdat er nog heel veel stenen over zijn, die nog geplaatst moeten worden. Het zag er erg bijzonder uit, maar is wel een erg compact geheel, je kon echter wel veel zien en erop klauteren. Bovenop stond een stupa, waar je 3 rondjes omheen moest lopen om een wens in vervulling te laten gaan, dat hebben we dus maar gedaan...Ook hier weer veel mensen die met ons op de foto willen...uiteindelijk verplicht door kilometers souvenirstalletjes gelopen, het was maar goed dat ze het niet van ónze klandizie moesten hebben!

Na de Borobudur gingen we door naar een min of meer origineel dorp, waar een paar dames lekker voor ons gekookt hadden, helaas mochten ze zelf niets eten vanwege ramadan dus zaten ze naast elkaar op een bankje naar ons te kijken of wij het wel lekker vonden...Daarna gingen we met paard en wagen een rondje dorp doen: naar de plantage, de kroepoekfabriek en de gamelan-muziekgroep, waar we zelf ook onze kunsten mochten vertonen achter de xylofoon!

Vanaf nu wordt het programma weer iets minder relaxed, vroeg vertrekken, lange dagen, en steeds maar één nachtje in een hotel. Maar dan had ik maar een andere reis moeten boeken......nee, ik geniet nog steeds volop!

Donderdag vroeg op omdat het weer een lange dag wordt. We starten met de ditmaal hindoeïstische tempel van Prambawan, een gids vertelde ons weer een heel verhaal over het uitgraven van de tempels uit de vulkaanas en allerlei goden enzo, maar wij hebben vooral genoten van het hele complex: eigenlijk veel mooier dan de borobudur, veel minder compact, wel zelfde soort verhalen in steen, maar echt meerdere mooie tempels op een terrein. En veel minder toeristen en dus ook vééééél minder winkeltjes!

Na de lunch werden we gedropt in de Sukuhtempel, en van daaruit maakten we een flink dalende èn flink stijgende wandeling naar Tawangmangu, een islamitisch vakantieplaatsje voor vnl locals in de bergen. Het voelt hier duidelijk ook veel koeler aan omdat het wat hoger ligt.

De eerste twee weken zitten er inmiddels ruimschoots op, ik heb het programma nog weer even bekeken, we hebben al veel gezien, maar er komt ook nog een heleboel! En we vinden het nog steeds erg mooi!! En jullie kunnen nog wat lange verhalen verwachten!
Terimankashi voor het lezen!

Tot gauw, groetjes Thea