daar ben ik weer

Hee allemaal,
Na een internetloos lang weekend vanwege full moon day (een vrijdag van heeeeeel veel tempelgezang en-gebeden)eindelijk weer de kans om een stukje te schrijven.
Vorige week bleek dat een keer in de 2 maanden de kapper langskomt: alle kinderen door tondeusestandje 1, daar ging mijn jongetje/meisjes beeld, geen lange stiekeltjes meer; maar inmiddels ken ik de koppies wel zo'n beetje, de namen zijn wat moeilijker als ze ravindy, supuni en mahesha heten... Eind van de week kwamen er ineens ook nog 2 nieuwe baby's uit de lucht vallen, voor alle leidsters een geweldige gebeurtenis, stuk voor stuk waren ze allemaal superenthousiast, de 1 riep nog harder dat het haar zoon of dochter was als de ander!!
Vrijdag kwam er ineens een heel gezin op bezoek: hun dochter was 1 jaar geworden en ze trakteerden het hele weeshuis op een uitgebreide maaltijd met ook nog allerlei kado's als luiers, babymelkpoeder, multivitaminesiroop en een kinderstoel!!! Zo schijnen ze toch een beetje rond te komen, want van de overheid krijgen ze maar 10 cent per dag per kind. Gelukkig hebben ze heel wat sponsors, ook in nederland.
Zaterdag had ik een vrije dag genomen, 5 dagen werken vind ik wel genoeg. Het was tijd voor mijn kennismaking met de hoofdstad Colombo.
Eerst voor 20 Cent een uur in de bus, naast een vriendelijke oude moslimmeneer, die het maar vreemd vond dat ik niet getrouwd ben (altijd de eerste vraag) en nog vreemder dat ik een samenwonende dochter heb (vraag 2: heb je kinderen?) hel en verdoemenis, maar hij bleef aardig, hij vroeg wel elke 5 minuten weer hetzelfde....ik heb hem maar gecomplimenteerd met zijn engels, trots glimmend vertelde hij dat ie ook nog tamil sprak, maar dat kon ik niet controleren.
In Colombo aangekomen op zoek naar de hop-on-hop-off-bus, maar er wordt nog een investeerder gezocht voor een hop-on-hop-off-maxi-tuk-tuk (goed woord voor wordfeud!) ook een stadskaart bestaat geloof ik niet echt, is ook nauwelijks de moeite voor die 10 toeristen die ik gezien heb.
Ik ben dus maar een beetje op gevoel gaan lopen met mijn dominicus-boekje in de hand, iedereen wil je wel help, zeker de alom aanwezige tuktuk-chauffeurs.
Ik heb heel Pettah gezien, een wijk met alleen maar markten en kleine wazige volgestouwde winkeltjes. Ik geloof dat mijn ouders mij hier niet zouden moeten zien lopen als enige toerist, maar ik blijf het geweldig vinden: kijken, lopen en af en toe een praatje en een fotootje.
Uiteindelijk via een indrukwekkende hindoeistische processie in de ned protestante Wolvendalkerk terechtggekomen, waar ik alweer de enige was, kon de gids eindelijk weer zijn verhaal afdraaien, toch wel grappig dat wij hollanders hier zo'n 150 jaar gezeten hebben en ook nog wat achtergelaten hebben.
Als afsluiting wilde ik naar de wijkFort, maar dat was wat moeilijk te vinden, ik heb kerken, veel banken, KFC en macDonalds gezien en heel veel aardige tuktukkers, maar koos precies de verkeerde: de afzetter reed mij voor een euro terug, hij snapte het woord vuurtoren niet...
Ik was wel aangekomen bij het door dominicus aangeprezen dutch hospital shopping center, weer een stukje geschiedenis, met een kopje koffie voor ned prijs, 10 keer zoveel als normaal hier!, maar hij was wel erg lekker.
Na een strandwandeling in de stromende regen weer in de bus op huis aan, waar ik nog even langs het mother Theresa orphanage home op bezoek geweest ben, de concurrent op een steenworp afstand van de mijne, met katholieke zusters, ook weer leuk om het verschil te zien en te horen, en een goeie afsluiting van mijn vrije dag.
's Avonds nog in een wat luguber straatrestaurantje gegeten voor de helft van de dure koffie, incl flesje sprite! En niet eens last van mijn darmen gehad gisteren!
Tot zover eerst weer, ik probeer vanavond nog wat foto's up te loaden, maar zal zien of me dat gaat lukken.
Liefs thea :-)