de eerste en voorlopig laatste boeddha's
Door: thea
Blijf op de hoogte en volg thea
09 November 2012 | Myanmar, Rangoon
hee allemaal,
daar was ik weer!
hopen dat het nu beter gaat met opslaan.
woensdag zijn we met de bus naar bago gegaan, een stad weer met allerlei bezienswaardigheden: boeddha's, boeddha's en boeddha's
maar eerst zijn we op een supergoed georganiseerde en schoongemaakte oorlogsbegraafplaats geweest van alle 2e wereld-oorlogsgevallenen, ook hier hebben ze er eentje dus, ziet er supernetjes uit
daarna nog even naar een markt met allerlei heerlijk geurende kruiden en veel fruit; we kwamen toevallig nog een schooltje tegen, de kinderen vonden ons klap-eens-in-de-handjes, papegaaitje-leef-je-nog en hoofd-schouder-knieeen-teen met de bijbehorende ballonnen hier ook heel erg leuk!!
daarna door naar de 4 boeddha's bij de kyaiakpunpagode die elk een andere windrichting uitkijken, allemaal 30 meter hoog, heel indrukwekkend , maar wij hadden veel meer belangstelling voor een heel klein babytje en een oude monnik: daar hebben we nu de meeste foto's van!
we reden door naar het mountain view hotel onderaan de berg van de gouden rots, waar we in een mooie plantage geslapen hebben
we moesten 's middags al beslissen of we de volgende dag mee gingen wandelen: 12 km pittig omhoog, meestal als een reisorganisatie dat zegt valt het wel mee, dus 6 van onze club schreven zich in om de volgende dag te gaan klimmen en klauteren, de volgende dag rond 6 uur bleek dat ons kleine groepje unaniem slecht geslapen had: spanning? warmte? te vroeg naar bed? wie zal het zeggen?
in elk geval zijin we na onze dagelijkse portie gebakken ei met toast en de nodige aantal kopjes thee en koffie op pad gegaan. we zouden liften, maar helaas: dat lukte niet, achterop een brommer waar al 2 of 3 zaten paste niet, uiteindelijk heeft onze eigen bus ons 10 km verderop gebracht naar het startdorp
ik kan nu iedereen vertellen dat wij zessen alle 12 km naar boven gelopen hebben over rivierbeddingen, trapjes, nog meer rivierbeddingen en nog veel meer trapjes, het was eigenlijk best gezellig lopen door allerlei dorpjes en straatjes waar je van alles kon kopen, zag er best kleurrijk uit.
op een gegeven moment werd het toch wel heel zwaar en vermoeiend, maar de jongen die we tegen kwamen zei dat het nog een half uurtje was. helaas zei de volgende een uurtje, weer de volgende 3 mijl en zo wisten we totaal niet meer waar we aan toe waren, het enige wat we wisten was dat het best wel heel zwaar was, maar terug was ook geen optie...
uiteindelijk kwamen we in het ' lourdes van birma' terecht: drukte, t-shirtjes, de gouden rots in sneeuwwarrelblokjes, enz enz, maar wij waren te moe en onder de indruk dat we het gehaald hadden en zagen nauwelijks wat er gebeurde, de rest van de mensen die met een truck waren gekomen en alleen het laatste uurtje hadden gelopen (of zich hadden laten dragen door 4 birmezen: corrie, ineke en lies oa) stonden ons heel lief op te wachten, alleen de gladiolen ontbraken nog maar...
's middag hebben we de gouden rots bekeken, een heel bijzonder heiligdom, rots met pagode en grote pleinen waar iedereen in grote groepen uitgebreid allerlei spiezen en gefrituurde hapjes at en dronk, maar ik zal jullie niet vermoeien met het precieze verhaal, 's avonds zag alles eruit als een soort kerst in disneyland
's avonds gegeten in een A1 restaurant, gerund door een hele familie met jonge kinderen die allemaal hun steentje bijdroegen, birmezen zijn sowieso heeeeeeel erg gedienstig, sommigen kruipen bijna voor je over de vloer, maar ze zijin ook superaardig en zoeken contact, alleen hun engels is miserabel: ze leren het wel op school, maar hebben een heel andere uitspraak als wij: moeilijk te verstaan dus.
af en toe is er eentje die ziijn mail en telefoonnummer doorgeeft!
vandaag nog naar een python geweest die een reincarnatie van een of andere kloosterabt was en daarom vereerd en in de watten gelegd werd, daarna nog naar een replica van een koninklijk paleis wat opgebouwd was uit spaanplaat; de opgravingen van het origineel stonden er nog bij!
morgen vertrekken we naar het inle meer, waar de natuur een stuk meer aan bod komt, heel goed voor een groep die langzamerhand een beetje boeddha-moe aan het worden is! helaas ook weer meer muggensteekgebied met malaria en dengue kans
volgende keer wat over het eten en de prijzen die je hier tegen komt
eerst gaan wij de bush in en een stuk in een speciale kano varen.
groetjes thea
daar was ik weer!
hopen dat het nu beter gaat met opslaan.
woensdag zijn we met de bus naar bago gegaan, een stad weer met allerlei bezienswaardigheden: boeddha's, boeddha's en boeddha's
maar eerst zijn we op een supergoed georganiseerde en schoongemaakte oorlogsbegraafplaats geweest van alle 2e wereld-oorlogsgevallenen, ook hier hebben ze er eentje dus, ziet er supernetjes uit
daarna nog even naar een markt met allerlei heerlijk geurende kruiden en veel fruit; we kwamen toevallig nog een schooltje tegen, de kinderen vonden ons klap-eens-in-de-handjes, papegaaitje-leef-je-nog en hoofd-schouder-knieeen-teen met de bijbehorende ballonnen hier ook heel erg leuk!!
daarna door naar de 4 boeddha's bij de kyaiakpunpagode die elk een andere windrichting uitkijken, allemaal 30 meter hoog, heel indrukwekkend , maar wij hadden veel meer belangstelling voor een heel klein babytje en een oude monnik: daar hebben we nu de meeste foto's van!
we reden door naar het mountain view hotel onderaan de berg van de gouden rots, waar we in een mooie plantage geslapen hebben
we moesten 's middags al beslissen of we de volgende dag mee gingen wandelen: 12 km pittig omhoog, meestal als een reisorganisatie dat zegt valt het wel mee, dus 6 van onze club schreven zich in om de volgende dag te gaan klimmen en klauteren, de volgende dag rond 6 uur bleek dat ons kleine groepje unaniem slecht geslapen had: spanning? warmte? te vroeg naar bed? wie zal het zeggen?
in elk geval zijin we na onze dagelijkse portie gebakken ei met toast en de nodige aantal kopjes thee en koffie op pad gegaan. we zouden liften, maar helaas: dat lukte niet, achterop een brommer waar al 2 of 3 zaten paste niet, uiteindelijk heeft onze eigen bus ons 10 km verderop gebracht naar het startdorp
ik kan nu iedereen vertellen dat wij zessen alle 12 km naar boven gelopen hebben over rivierbeddingen, trapjes, nog meer rivierbeddingen en nog veel meer trapjes, het was eigenlijk best gezellig lopen door allerlei dorpjes en straatjes waar je van alles kon kopen, zag er best kleurrijk uit.
op een gegeven moment werd het toch wel heel zwaar en vermoeiend, maar de jongen die we tegen kwamen zei dat het nog een half uurtje was. helaas zei de volgende een uurtje, weer de volgende 3 mijl en zo wisten we totaal niet meer waar we aan toe waren, het enige wat we wisten was dat het best wel heel zwaar was, maar terug was ook geen optie...
uiteindelijk kwamen we in het ' lourdes van birma' terecht: drukte, t-shirtjes, de gouden rots in sneeuwwarrelblokjes, enz enz, maar wij waren te moe en onder de indruk dat we het gehaald hadden en zagen nauwelijks wat er gebeurde, de rest van de mensen die met een truck waren gekomen en alleen het laatste uurtje hadden gelopen (of zich hadden laten dragen door 4 birmezen: corrie, ineke en lies oa) stonden ons heel lief op te wachten, alleen de gladiolen ontbraken nog maar...
's middag hebben we de gouden rots bekeken, een heel bijzonder heiligdom, rots met pagode en grote pleinen waar iedereen in grote groepen uitgebreid allerlei spiezen en gefrituurde hapjes at en dronk, maar ik zal jullie niet vermoeien met het precieze verhaal, 's avonds zag alles eruit als een soort kerst in disneyland
's avonds gegeten in een A1 restaurant, gerund door een hele familie met jonge kinderen die allemaal hun steentje bijdroegen, birmezen zijn sowieso heeeeeeel erg gedienstig, sommigen kruipen bijna voor je over de vloer, maar ze zijin ook superaardig en zoeken contact, alleen hun engels is miserabel: ze leren het wel op school, maar hebben een heel andere uitspraak als wij: moeilijk te verstaan dus.
af en toe is er eentje die ziijn mail en telefoonnummer doorgeeft!
vandaag nog naar een python geweest die een reincarnatie van een of andere kloosterabt was en daarom vereerd en in de watten gelegd werd, daarna nog naar een replica van een koninklijk paleis wat opgebouwd was uit spaanplaat; de opgravingen van het origineel stonden er nog bij!
morgen vertrekken we naar het inle meer, waar de natuur een stuk meer aan bod komt, heel goed voor een groep die langzamerhand een beetje boeddha-moe aan het worden is! helaas ook weer meer muggensteekgebied met malaria en dengue kans
volgende keer wat over het eten en de prijzen die je hier tegen komt
eerst gaan wij de bush in en een stuk in een speciale kano varen.
groetjes thea
-
09 November 2012 - 19:31
Linda:
Hee Thea, dat was afzien zo te lezen, maar stoer dat jullie die 12 km.volgehouden hebben!
En dan nu maar weer afwachten wat Birma verder voor interessante reïncarnaties brengt; wat is het hier dan toch saai in ons nuchtere Holland...... veel plezier verder! liefs, Linda
-
10 November 2012 - 09:34
Truus:
12 km door de bergen, heftig zeg. Klinkt ( ondanks de boedha's ) wel als een veelzijdige reis. Veel succes en plezier de aankomende dagen. Leuk dat we weer even mee mogen genieten. Groetjes Truus -
10 November 2012 - 11:46
Mariline:
Inderdaad, als een reis organisatie zegt, valt wel mee, pas dan maar op... die ervaringen heb ik ook gehad, mijn goden, wat een sjouw partij kan dat dan soms zijn. Ik trap er niet meer in. Wel stoer van jullie dat jullie het wel gedaan hebben, kun je weer bijschrijven bij je lijsjte "done" . Verder een keurige wereld war jullie nu zijn, weer totaal anders...liefs en groetjes, Mariline -
10 November 2012 - 11:46
Mariline:
Inderdaad, als een reis organisatie zegt, valt wel mee, pas dan maar op... die ervaringen heb ik ook gehad, mijn goden, wat een sjouw partij kan dat dan soms zijn. Ik trap er niet meer in. Wel stoer van jullie dat jullie het wel gedaan hebben, kun je weer bijschrijven bij je lijsjte "done" . Verder een keurige wereld war jullie nu zijn, weer totaal anders...liefs en groetjes, Mariline -
10 November 2012 - 21:01
Fred Van Den Brink.:
ik vind het leuk om het te lezen .
dan weet ik waar jullie uit hangen.
maar ook veel lol. groete fred -
10 November 2012 - 22:46
Nettie:
Gelukkig, dat jullie uiteindelijk in het dorpje aankwamen!
bedankt voor je leuke verslag ben benieuwd naar het vervolg van je reis.
Alvast veel plezier en denk om de muggen!!
lieve groeten van Nettie en ook van Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
